Ooit een van die old-school actie-avontuurspellen gespeeld waar je gewoon het gewicht van elke zwaardschommeling voelt ? Dat is de legende van Galahad voor jou - een Sega Genesis -juweeltje dat je rechtstreeks in wat middeleeuwse chaos gooit. Je begint op deze sombere Castle Courtyard, en binnen enkele minuten ontwijk je pijlen, snijd je door skeletten en probeert je niet in spike -putten te vallen (geloof me, ze zijn overal).

De bedieningselementen zijn eenvoudig - run, springen, steken - maar de niveaus worden stiekem. Eén verkeerde stap en je backtraceert door een handschoen van respawerende vijanden. En de bazen? Grote, schermvullende wangedrochten die de helft van je gezondheidsstaaf in één hit nemen als je niet voorzichtig bent. Het heeft die klassieke "stoere maar eerlijke" sfeer, waar elke dood aanvoelt als jouw schuld.

Visueel is het pure 16-bit nostalgie-grittige kastelen, griezelige bossen en die bevredigende kleine vonken wanneer je zwaard verbindt. De muziek is ook allemaal dramatische synth -trompetten, die op de een of andere manier in een val struikelen, episch aanvoelt. Als je van retro -games houdt die niet je hand vasthouden, is dit een solide tijdcapsule.