Man, de brandweer op SNES is een van die spellen waardoor je zweet alleen maar de controller. Je speelt als Pete of Danny - eigenlijk de versie uit de jaren 90 van brandweerman badasses - loopt door brandende gebouwen, ontwijkt instortende plafonds en probeert niet levend te worden geroosterd. De pixelvlammen zien er eigenlijk raar goed uit voor die tijd, en de paniek gaat snel in wanneer je je realiseert dat je watertank midden in het midden loopt.

Wat cool is, is hoe het de strategie met chaos combineert. Je kunt niet alleen overal water spuiten - je moet zorgvuldig richten, kijken op overlevenden (die er soms gewoon staan zoals ze willen sterven), en niet gevangen raken als de vloer binnenkomt. De soundtracks zijn allemaal gespannen sirenes en urgentie, waardoor het op de een of andere manier nog moeilijker blijft om kalm te blijven. Het is janky op die klassieke SNES -manier, maar dat hoort bij de charme. Verwacht het gewoon niet om het te verslaan bij je eerste poging - of je tiende.