Tennis-aas op het Sega Master System is een van die old-school sportgames die op de een of andere manier het gevoel van arcade-tennis nagelt zonder dingen te veel ingewikkeld te maken. Je kiest je speler - ik ging altijd met de man in het rode shirt, geen idee waarom - en spring rechtstreeks in wedstrijden waar de balfysica gewoon drijvend genoeg is om dingen interessant te houden.

De bedieningselementen zijn dood eenvoudig: de ene knop voor reguliere opnamen, een andere voor Lobs. Maar timing is veel meer belangrijk dan je zou denken - te vroeg smeren en de bal vaart buiten de grenzen. De AI begint gemakkelijk, maar bij de derde wedstrijd zul je die stiekeme hoekschoten teruggeven. En ja, de graphics worden volgens de normen van vandaag als de hel gepixeld, maar er is iets bevredigend aan de manier waarop de spelers over het veld glijden alsof ze op ijs zijn.

Het is niet diep, maar het is het soort spel dat je afvoert als je gewoon wilt zone en 20 minuten wat digitale tennisballen raakt. Houdt nog steeds beter stand dan de meeste sportgames uit die tijd.