Man, Tecmo Super Bowl op SNES is nog steeds een van de beste voetbalwedstrijden ooit gemaakt - en ik zeg dat als iemand die veel te veel Madden -titels heeft gespeeld. Zodra je het opstart, word je geraakt met die dikke 16-bits menu-muziek- en teamroosters rechtstreeks uit de vroege jaren 90. Geen fancy motion-captured animaties hier, alleen puur voetbal in arcade-stijl waar elk spel pittig aanvoelt.

Wat wild is, is hoeveel strategie sluipt in wat eruit ziet als een eenvoudig spel. Het kiezen van toneelstukken gaat niet alleen over rennen of passeren - je begint op te merken welke teams die ene niet te stoppen ontvanger hebben (kijkend naar je, Jerry Rice) of een QB die de naald kan inleiden. En de bedieningselementen? Twee knoppen en de D-Pad, maar je zult verdedigers jukten als een professional door je derde game.

Het heeft die perfecte balans tussen gemakkelijk op te pakken maar moeilijk te neerzetten. Zelfs de seizoensmodus, met zijn barebones-statistiekenscherm, zorgt er op de een of andere manier aan dat elke game high-stakes aanvoelt. Als je een buddy hebt, worden de wedstrijden met twee spelers hilarisch intens-niet zoals het kijken naar iemand die woedt nadat je hun Weesgegroet onderschept.

Dit is het soort spel waardoor moderne voetbalsims zich in vergelijking opgeblazen voelen.