Man, Taz-Mania op SNES is pure chaos op de best mogelijke manier. Je wordt recht in deze cartoon -tornado gegooid als Taz, draait door niveaus als een harige sloopkogel, alles in het zicht te chommelen - essentie, landschap, zelfs willekeurige watermeloenen (omdat hij dat natuurlijk zou doen). De bedieningselementen duren even om te wennen - soms zul je meteen in een put spannen - maar zodra je het ritme nagelt, is het vreemd bevredigend om gewoon alles te vernietigen.

De niveaus zitten boordevol Looney Tunes Energy - Bright -kleuren, goofy geluidseffecten en vijanden die eruit zien alsof ze rechtstreeks uit de show liepen. Sommige sprongen zijn echter brutaal. Dat minecart -niveau? Ja, veel succes. Maar de muziek is pakkend genoeg om te voorkomen dat je woede-quiting. Het is niet de diepste platformer, maar als je iets snel, luid en unapologetisch gek wilt, levert Taz op. Geef me gewoon niet de schuld als je begint te verlangen naar een kalkoenpoot mid-game.