Ooit een raar specifieke Japanse voetbalsim uit het SNES -tijdperk willen spelen? Takeda Nobuhiro Geen Super League -voetbal is precies dat - een niche, een enigszins janky voetbalwedstrijd met een naam langer dan de meeste rustpauzes. De bedieningselementen duren een seconde om te klikken (passeren voelt in het begin raar stijf), maar zodra je het onder de knie hebt, is er iets vreemds bevredigend aan de dikke pixelspelers en de manier waarop de bal onvoorspelbaar van hun oversized hoofden stuitert.

Verwacht hier geen fifa-niveau realisme-dit lijkt meer op arcade-voetbal met een zware dosis charme uit de jaren 90. De menu's zijn allemaal in het Japans, dus je raden je een weg door teamselecties, maar eerlijk gezegd draagt dat gewoon bij aan de sfeer. De menigte zingt klinkt alsof ze in een blikje zijn opgenomen, en de keepers kunnen net zo goed kartonnen uitsparingen zijn, maar hey, het heeft karakter.

Als je van retro sportgames houdt of gewoon graag obscure Snes -eigenaardigheden opslaat, is dit een leuke kleine tijdcapsule. Geef me gewoon niet de schuld als je spits voor de derde keer op rij over zijn eigen voeten struikelt.