Super Power League 2 is een van die SNES -honkbalwedstrijden die onder de radar buiten Japan vlogen, wat jammer is omdat het veel meer persoonlijkheid heeft dan de meeste sporttitels uit die tijd. De pixelkunst is knapperig, de animaties zijn soepel en er is een raar bevredigend gewicht voor elke hit - alsof je de vleermuis bijna kunt voelen verbinden.

Op het eerste gezicht is het gewoon een andere honkbalsim, maar dan merk je de kleine dingen: de manier waarop fielders duiken naar vangsten met overdreven flair, of hoe de menigte daadwerkelijk reageert op grote toneelstukken in plaats van daar gewoon te zitten. De bedieningselementen duren een minuut om eraan te wennen, vooral als je van zoiets als Ken Griffey Jr. komt, maar zodra het klikt, is het moeilijk om neer te zetten.

Oh, en de muziek? Absolute Bangers. Het heeft die klassieke SNES -synth -energie die op de een of andere manier zelfs een routinematige pop -vlieg dramatisch voelt. Als je van retro sportgames houdt, is dit een verborgen juweeltje die het waard is om op te graven.