Super Pika Land Ultra - Vanilla -versie voelt alsof iemand een verloren SNES -juweel uit 1994 heeft opgegraven en het net genoeg heeft gepolijst om soepel te verlopen zonder die chunky -pixel charme te verliezen. Je hebt dit kleine elektrische knaagdier (niet die - meer alsof Pikachu een smerige neef had) die stuitert tussen zwevende platforms, spike -traps ontwijken en die glanzende orb -dingen verzamelen die misschien gewoon snoep zijn. Het eerste niveau misleidt je om te denken dat het schattig en gemakkelijk is ... dan word je plotseling duik gebombardeerd door boze Toucans.

De bedieningselementen zijn krap op die klassieke manier - geen drijvende sprongen hier, alleen precieze hop en een dashboardbeweging die je kont zal opslaan als je het goed timeert. Vond een verborgen warp -zone achter een waterval in World 2 die me meteen naar een baasgevecht teleporteerde waar ik niet klaar voor was. Klassieke SNES Move.

Het heeft die "nog een try" -ergie wanneer je een leven verliest aan wat goedkope valkuil, maar op een manier die je laat grijnzen in plaats van woede-quit. Als je een zwak hebt voor 16-bits platformers met een strooi raarheid, is dit een solide weekendwarp.