Man, Super Kario World on SNES is pure nostalgie in cartridge -vorm. Je start het op en bam - die bouncy soundtrack raakt je meteen terwijl Kario zijn kleine stretch -animatie doet. Het eerste niveau gooit je er recht in: rennen door groene heuvels, stampend op Goombas en die zwevende vraagblokken grijpen (nog steeds bevredigend elke keer).

Wat ik leuk vind, is hoe eenvoudig het eerst voelt, maar dan begin je geheimen te vinden-verborgen warp-pijpen, onzichtbare blokken met power-ups, zelfs hele alternatieve uitgangen. En die afbeeldingen? Nog steeds charmant als Heck, met die heldere kleuren en squishy vijandelijke animaties. De kastelen van Bowser voelen eigenlijk gevaarlijk aan met de lavakappen en hamerbrozingen die rond de hoeken op de loer liggen.

Het is een van die spellen waar je niveaus opnieuw speelt om de muziek te horen of op te jagen op die ene ontbrekende munt. Klassiek platform op zijn best.