Super vastgehouden aan het Genesis is een van die spellen waardoor je de controller een beetje te hard maakt zonder het te beseffen. Je plukt je fiets, raakt het gas en plotseling weeft je door het verkeer met belachelijke snelheden - beschimpen voelen brutaal aan, maar een perfecte wending vast te spijkeren voelt geweldig aan.

De tracks worden wild snel-afdelingen, steden, zelfs enkele trippy neon-verlichte wegen later. Het gevoel van snelheid is krankzinnig voor een 16-bits spel, vooral wanneer je de turbo raakt. En ja, de muziek? Die synth -soundtrack maakt op de een of andere manier alles 20% intenser.

Het is echter niet vergevingsgezind. Crash in een vrachtwagen of mis een bocht, en je verliest kostbare seconden die proberen te herstellen. Maar dat is het plezier - elke race voelt alsof je nauwelijks vasthoudt (woordspeling bedoeld). Als je van arcade -racers houdt die je hand niet vasthouden, is dit geweldig.