Super Caesars Palace op SNES is eigenlijk je Vegas -reis in de woonkamer - minus de gratis drankjes en twijfelachtige levenskeuzes. Je start het op en bam, je bent geraakt met die klassieke casino-sfeer: cheesy MIDI Lounge-muziek, pixelated kroonluchters en een menu vol blackjack, roulette en slots die op de een of andere manier liefhebber aanvoelen dan ze zouden moeten voor 16-bit.

Ik zal eerlijk zijn, de gokautomaten hebben me eerst verslaafd - die onhandige haspels hebben zo raar bevredigend * thunk * wanneer ze stoppen. Roulette's waar ik al mijn nepgeld verloor. De fysica is janky op die old-school manier waar de bal stuitert alsof hij op een trampoline staat, maar op de een of andere manier is het nog steeds vreemd gespannen om het te landen.

Het is niet diep, maar er is charme in hoe moeilijk het een volledige casino -ervaring probeert te zijn. Verwacht gewoon niet dat je de daadwerkelijke gokstrategie leren-dit is pure button-mashing geluk met een kant van nostalgie. Als je een SNES hebt en een verlangen naar lage inzet doet alsof losbandigheid, is het een solide tijd.