Super Bomberman 5 is Peak Bomberman - Hudsonsoft gooide alles wat ze hebben geleerd van de eerste vier games in deze. Je hebt je gebruikelijke grid-gebaseerde chaos, maar met veel meer power-ups, wilder podia (13 van hen, van de gebruikelijke 10), en een soundtrack die op de een of andere manier dalende bommen nog meer bevredigend aanvoelen. De single-player "Normal Game" is prima-je bent gewoon podia opruimt, struiken of ijsblokken opgeblazen om uitgangen te vinden en af en toe tegen bazen te vechten-maar laten we echt zijn, daar is hier niemand voor.

Battle -modus is waar het is. Jij en maximaal vier vrienden (met een multitap, omdat dit spel daadwerkelijk vijf spelers ondersteunde voordat het cool was) proppen op één scherm en klauteren naar bom -upgrades terwijl ze elkaar in explosies proberen te vangen. De rooi-deze rare kangoeroe-bunny hybriden-zijn de echte MVP's. Elke kleur doet iets anders: groene laat je sprinten als een maniak, gele schoppen obstakels uit de weg en zwarte vallen hele rijen bommen. Ze fungeren ook als een extra hitpunt, dus het pakken van iemand voelt alsof je goud vindt.

Wat onderscheidt dit van eerdere Bomberman -spellen? Om te beginnen kun je eindelijk je personage aanpassen. Het is niet diep-verwacht geen details op sims-niveau-maar het is een leuke touch. De rooi zijn nu ook veel gemakkelijker te achterhalen. In plaats van te raden wat elke kleur doet, hebben ze kleine visuele hints (roze stuiteren op pogo -sticks, rode bokshandschoenen dragen). Kleine dingen, maar ze maken een enorm verschil als je probeert de last-minute podium in te storten.

Het is eenvoudig, zeker, maar dat is de schoonheid ervan. SNES-chaos met vijf spelers wordt niet beter dan dit.