Man, straathockey 95 op SNES neemt me meteen terug naar het ruilen van hockeykaarten en spelen totdat de straatlantaarns zijn aangekomen. De pixelateerde bestrating, de dikke geluidseffecten wanneer je de puck slaat - het is pure 90s arcade chaos. Geen chique regels, kies gewoon je team (ik ben altijd geweest voor de neongroene truien) en begin met het bashen in tegenstanders alsof het een opritsende vechtpartij is.

Besturingselementen zijn stom eenvoudig - pass, shoot en een turbo -knop voor wanneer je echt moet drukken. De AI is nogal brutaal als je de moeilijkheid opdrijft, maar dat maakt het spijkeren van een laatste seconde gewoon nog beter. En ja, de multiplayer is waar het schijnt. Er gaat niets boven het duwen van je buddy in het hek vlak voordat ze een kans maken.

Het is niet diep, maar het heeft die rare charme waar je "nog een spel" blijft zeggen totdat je duimen pijn doen. Perfect voor wanneer u hockey wilt zonder het NHL -licentiedrama.