Ooit een Mario -spel opgestart en dacht meteen: "Wacht, er is iets uit"? Dat is een vreemde Mario -wereld voor jou. Het ziet eruit als het klassieke SNES -spel op het eerste gezicht - Same Sprites, dezelfde muziek - maar dan merk je dat de niveaus zijn gedraaid, vijanden zich raar gedragen en sprongen landen niet waar ze zouden moeten. Het is alsof je een glitchy, alternatief-dimensie-versie van het Mushroom Kingdom speelt.

Ik herinner me mijn eerste run: ik sprong op een Goomba en in plaats van te purken, werd het gewoon ... in een munt veranderd? Later leidden pijpen naar plaatsen waar ze zeker niet zouden moeten. Het is echter niet alleen willekeurige chaos-er is een rare logica voor, zoals iemand de code van de game remixt terwijl hij half in slaap is. Als je het origineel dood hebt gespeeld, zal dit op de beste manier worden geknoeid met je spiergeheugen.

Eerlijke waarschuwing: verwacht geen gepolijste Romhack. Het is janky, onvoorspelbaar en voelt soms alsof het je trolt. Maar dat is nogal de charme.