Ooit het verhaal van Thor op de Sega Genesis gespeeld? Het is een van die verborgen edelstenen die het nooit groot hebben gemaakt buiten Japan, wat jammer is omdat het deze rare, dromerige sfeer heeft die bij je blijft. Je speelt als deze jongen die struikelt in een mystieke wereld waar licht en duisternis in oorlog zijn - Pretty Standard Fantasy -dingen op het eerste gezicht, maar de manier waarop het zich ontvouwt, voelt anders.

De gevecht is een mix van hack-and-slash en puzzeloplossing, met deze elementaire geesten roept je op om barrières te breken of vijanden te bevriezen. Ik herinner me dat ik vroeg vast kwam te zitten omdat ik bleef proberen me een weg te banen in plaats van de vaardigheden van de geesten te gebruiken. Zodra het klikt, voelen de gevechten echter verrassend tactisch aan voor een 16-bit Action RPG.

Visueel is het beter verouderd dan de meeste Genesis-spellen-veel humeurige kleuren en gedetailleerde sprites die het een bijna Zelda-achtige charme geven. De muziek is ook spookachtig, alle echoey synths en logt. Verwacht gewoon geen luchtige playthrough; Sommige van die late-game kerkers zullen je geduld testen. Toch, als je van retro RPG's met persoonlijkheid houdt, is deze de moeite waard om op te graven.