Weet je nog die kleine rode stip uit de jaren 90? Ja, spot - degene die op de een of andere manier stuiterde rond een scherm vreemd charmant. Nou, iemand gaf hem eindelijk zijn eigen spel van Game Boy, en het is veel leuker dan het heeft enig recht om te zijn.

Het eerste niveau gooit je er recht in: Spot heeft deze zwevende kleine sprong, en je springt meteen over spikes en ontwijkt deze rare, squiggly vijanden. De bedieningselementen duren even om te wennen-hij glijdt een beetje wanneer je landt-maar zodra het klikt, spijkert je pixel-perfecte sprongen tussen kleine platforms.

Wat me verbaasde, was hoeveel persoonlijkheid ze hierin hebben geperst. De muziek heeft die klassieke game boy chiptune -sfeer, en de niveaus verbergen kleine geheimen als je rond piepen (zoek naar nepwanden). Het is ook niet alleen nostalgie -aas - de latere niveaus worden eigenlijk behoorlijk moeilijk. Ik raakte veel te lang vast op dit ene ijsstadium.

Als je een zwak hebt voor retro-platformers, is dit een solide tijdwaster. Geef me gewoon niet de schuld als je het themalied begint te neuriën.