Splitz op de game boy is een van die rare kleine puzzelspellen die op de een of andere manier bij je blijft. Je glijdt in feite blokken rond om kleuren en vormen te matchen, maar de manier waarop ze splitsen en samenvoegen geeft het deze vreemd bevredigende stroom. In het begin voelt het eenvoudig - misschien te simpel - maar dan beginnen de niveaus curveballs te gooien, en plotseling staart je naar het scherm als: "Wacht, hoe kan ik zelfs ...?"

Het heeft ook die klassieke game boy -charme - minimale maar scherpe graphics, en het soort muziek dat na een tijdje in je hersenen haalt. Ik ga niet liegen, ik raakte op een paar niveaus langer dan ik zou willen toegeven. Maar als je eindelijk een lastige zet in de gaten houdt en alles op zijn plaats klikt? Pure opluchting.

Absoluut de moeite waard als je van retro puzzers houdt die je hand niet vasthouden.