Splitz On the Game Boy یکی از آن بازی های عجیب و غریب پازل است که به نوعی با شما می چسبد. شما در واقع بلوک های کشویی در اطراف برای مطابقت با رنگ ها و شکل ها هستید ، اما نحوه تقسیم و ادغام آنها به این جریان عجیب و غریب رضایت بخش می بخشد. در ابتدا این احساس ساده است - شاید خیلی ساده - اما پس از آن سطح شروع به پرتاب Curveballs می کند ، و ناگهان شما به صفحه خیره می شوید مانند "صبر کنید ، چگونه حتی ..."؟

این جذابیت های کلاسیک Game Boy نیز وجود دارد - گرافیک های کوچک اما تیز و نوع موسیقی که بعد از مدتی به مغز شما فرو می رود. دروغ نمی گویم ، من در چند سطح طولانی تر از آنچه می خواهم اعتراف کنم گیر کردم. اما وقتی بالاخره حرکتی دشوار را میخکوب می کنید و همه چیز در جای خود کلیک می کند؟ تسکین خالص

قطعاً اگر به یکپارچهسازی با سیستمعامل یکپارچهسازی با سیستمعامل که دست خود را نگه نمی دارند ، یک عکس شلیک کنید.