Ah, ruimte -indringers op SNES - vooral de opa van shooters, maar met een beetje extra nagellak. Het is dezelfde klassieke arcade -sfeer: die iconische pixel aliens marcheren naar beneden en worden sneller, agressiever. Maar de SNES -versie gladstrijken de randen glad, voegt wat kleur toe en eerlijk gezegd raakt de geluidseffecten anders. Die diepe "pew-pew" van het origineel? Nog steeds daar, gewoon vleziger.

Eerste paar minuten sta je gewoon op de rij en voel je je nostalgisch. Dan is plotseling, het scherm verpakt, je ontwijkt lasers, en die ene indringer aan de achterkant blijft je ritme verpesten. Geen chique gimmicks, alleen puur "laat ze niet landen" spanning. Als je het nog nooit hebt gespeeld, is dit de comfortabele manier om te beginnen. Als je dat hebt? Nou, het is alsof je in oude schoenen glijdt - in de gaten, maar nog steeds trapt wanneer het moet.

Ook het spelen op alles behalve een CRT voelt raar verkeerd, maar dat ben ik gewoon.