Ooit een game boy -game gespeeld waardoor je het gevoel geeft dat je drie espresso's hebt geduwd? Soreyuke! Speedy Gonzales is eigenlijk dat-een chaotische, snelle zij-scroller waar je speelt als de snelste muis in Mexico, vallen ontwijken en kaas ophalen zoals je leven hangt ervan af. De bedieningselementen zijn eenvoudig (rennen, springen, af en toe een punch gooien), maar de niveaus worden snel wild - het ene moment dat je een rollende cactus overtreft, de volgende keer dat je tussen de snelheidstreinen springt.

Het heeft die klassieke Konami Energy uit de jaren 90-brandende kleuren, rare vijandelijke ontwerpen (waarom is er een sombrero-dragende stier?), En muziek die op de een of andere manier in je hoofd zit ondanks het blikke game-jongensgeluid. Ik zal niet liegen, sommige van de latere fasen voelen borderline oneerlijk, maar dat maakt Nailing gewoon een perfecte run nog bevredigender. Als je van retro -platformers houdt die zichzelf niet serieus nemen, is dit een raar klein juweeltje.