Ooit het gevoel gehad dat je door een bakstenen muur zou kunnen slaan? Sonic Blastman 2 op SNES komt raar dicht bij die fantasie. Je speelt terwijl deze absurd jacked superheld die alles op zijn pad - kars, robots, hele gebouwen - sledert met alleen zijn vuisten. Het eerste niveau gooit je recht in een stad die wordt aangevallen, en binnen enkele seconden stuur je goons die door ramen vliegen als iets uit een actiefilm uit de jaren 80.

Het heeft die klassieke arcade beat-em-up energie, maar met een wending: je laadt deze belachelijke superponsen op die de helft van het scherm kunnen wissen. De fysica is hilarisch overdreven-en gaan doorlopen alsof ze door een trein worden geraakt. Verwacht gewoon geen diepe verhalen; Het hele ding voelt alsof de ontwikkelaars te veel Van Damme -films hebben bekeken en ermee liepen. De soundtrack's All Crunchy Synth Beats die punching op de een of andere manier een helikopter maken, aanvoelen nog meer bevredigend.

Eerlijke waarschuwing, het is niet het meest evenwichtige spel - sommige fasen hebben het gevoel dat ze zijn ontworpen door iemand die vergat dat speeltesters bestaan. Maar als je in de stemming bent voor domme, cathartische vernietiging met nul subtiliteit, levert deze. Tegen de tijd dat je een tank in de stratosfeer bovenaf maakt, zul je ofwel verslaafd zijn of je levenskeuzes in twijfel trekken.