Ooit een van die arcade -ponsspellen gespeeld waar je zo hard mogelijk op een pad walvelt? Sonic Blast Man II is eigenlijk dat, maar op de SNES - minus het risico om je pols te verstuiken. Je speelt als deze absurd jacked superheld die alles slaat, van buitenaardse wezens tot gigantische robots, en ja, het is zo belachelijk als het klinkt.

Het eerste niveau gooit je er recht in: je slaat door muren, uppercuting helikopters en redt af en toe burgers (die op de een of andere manier overleven als je over het scherm wordt geschreven). De bedieningselementen zijn eenvoudig - meestal alleen maar ponsen, springen en een raar bevredigende ladingsaanval - maar timing is belangrijk. Mis een klap en je eet een laser in het gezicht.

Het is niet diep, maar er is iets vreemds verslavend aan de pure overdreven chaos. Verwacht gewoon geen meesterwerk - dit is pure arcade -onzin uit de jaren 90, compleet met twijfelachtige fysica en vijanden die om een of andere reden exploderen in kleine mensen. Als je in de stemming bent voor hersenloze vernietiging, is het geweldig (woordspeling is erg bedoeld).