Solstice is een van die NES -spellen die er in het begin eenvoudig uitziet - gewoon een kerel in een kerker, toch? Maar dan realiseer je je dat elke kamer deze rare isometrische puzzelbox vol spikes, slijm en trollen die je zullen verwoesten als je probeert het te maken. Shadax (je wizard -man) kan springen en drikken drankjes rond, maar meestal probeer je gewoon niet te sterven terwijl je uitzoeken welk blok je moet duwen of welke vijand eigenlijk deel uitmaakt van de oplossing.

Het coole deel? Er is geen vaste pad. Je bent vrij om de kamers binnen te dwalen die ver boven je loonkwaliteit zijn, realiseer je dat je een sleutelitem mist en een idioot achteruitgaat. Sommige vijanden die je ontwijkt, anderen die je misleidt in het activeren van schakelaars-het heeft die old-school proef-en-error sfeer waar de helft van het plezier tegen het scherm schreeuwt wanneer je voor de vijfde keer in dezelfde put valt. Verwacht gewoon geen handhold; Deze laat je ervoor werken.