Solstice is een van die NES-games die er in het begin eenvoudig uitziet-totdat je je realiseert hoe diep de puzzelplatforming daadwerkelijk wordt. Je speelt als leerling van een tovenaar die probeert een ontvoerde prinses te redden, maar de echte uitdaging is het navigeren door deze isometrische kamers gevuld met vallen, verborgen schakelaars en vijanden die graag je richels uitschakelen.

De bedieningselementen duren even om eraan te wennen - Jumping voelt een beetje zwevend aan en het perspectief kan knoeien met je diepteperceptie. Maar zodra het klikt, is er iets bevredigend aan het uitzoeken van de juiste volgorde om schakelaars om te draaien of vuurballen te ontwijken. En de muziek? Absolute Banger van een soundtrack, vooral het Dungeon -thema.

Als je Equinox op SNES hebt gespeeld, zul je dezelfde sfeer herkennen, alleen met die klassieke NES -ruwheid. Het is het soort spel waar je veel zult sterven, maar elke mislukking voelt alsof je iets leert. Verwacht gewoon niet dat je in de hand zit-dit laat je ervoor werken.