Shanghai on the Game Boy is een van die klassieke tegel-matching-games die veel meer absorberend is dan het recht heeft om te zijn. Je begint met deze gelaagde stapel Mahjong -tegels, en het doel is eenvoudig - pair identieke om ze te wissen. Maar hier is de vangst: je kunt alleen tegels kiezen die niet links of rechts worden geblokkeerd. Klinkt gemakkelijk, toch? Totdat je je halverwege realiseert dat je jezelf per ongeluk vastzit.

De bedieningselementen zijn dood eenvoudig - alleen tap en match - maar er is iets vreemds bevredigend aan het zien van de stapel krimpen terwijl je erin weggaat. De muziek heeft ook die klassieke game boy chiptune -sfeer, waardoor het hele ding op de een of andere manier meer zen voelt. Ik zweer het, ik ben meer dan eens uit het oog verloren, maar probeer een laatste niveau te wissen.

Als je ooit Solitaire hebt gespeeld om de tijd te doden, is dit zo, maar met veel meer tegels-flipping spanning. Het is het soort spel dat je vijf minuten opneemt en zich plotseling realiseert dat je er een uur mee bezig bent.