Shadowrun op SNES is dit rare, grimmige kleine cyberpunk -juweeltje dat op de een of andere manier de sfeer van zijn tafelwortels nagelt. Je wordt wakker in een mortuarium zonder geheugen, en plotseling ben je knie-diep in neon-verlichte steegjes, het ontwijken van zakelijke goons en hacking in systemen terwijl orks en elfjes over credsticks ruzie maken. De sfeer is dik-rain-slick straten, flikkerende hologrammen, dat soort dingen.

Gevecht is een mix van realtime en turn-based, die in het begin janky aanvoelt maar raar werkt als je er eenmaal aan went. En het schrijven? Verrassend scherp voor een 16-bits spel. Je rekruteert een sjamaan die praat in raadsels, omkoping info buiten straatratten en misschien zelfs spijt van het vertrouwen van die gelikte decker met de te perfecte glimlach. Het heeft dat klassieke cyberpunk -gevoel waar elke "gunst" wordt geleverd met gesloten snaren.

Verwacht gewoon niet dat je hand hebt-deze gooit je in het diepe en laat je erachter komen. Houd nog steeds stand als je de old-school eigenaardigheden kunt verdragen.