Shadowgate Classic on Game Boy Color is een van die spellen waardoor je het gevoel geeft dat je daadwerkelijk rond een vervloekt kasteel steekt met niets anders dan je verstand en een fakkel die veel te snel brandt. Je wordt meteen in deze griezelige, atmosferische kerker gevallen waar elk object een aanwijzing kan zijn - of een doodsval. Ik herinner me dat ik een half uur verspilde om erachter te komen of ik de verdachte paddenstoel moest eten of aan een muur zou gooien (blijkt: geen van beide).

De puzzels zijn wreed op die old-school manier waar je noten krabbelt als "raak de linkerhand van het skelet niet aan" of "Blue Rune = Instant Death." Maar wanneer je er eindelijk een kraakt, voelt het alsof je het spel zelf te slim af bent. De Pixel Art houdt verrassend goed stand, vooral die flikkerende fakkellichtenscènes die je nerveus maken dat iets achter je kruipt.

Eerlijke waarschuwing: bewaar vaak. Je zult sterven. Veel. Maar dat hoort bij de charme - het is als een gotische escape -kamer waar de kamer je haat. Als je geduld hebt voor proef-en-error avontuur, is deze nog steeds raar tientallen jaren later bevredigende.