Oké, dus Scooby Doo Mystery on the Genesis is eigenlijk wat je zou verwachten - maar op de beste manier. Je begint te plukken tussen ruige, Scooby, Fred of de bende, en elk behandelt een beetje anders. Shaggy en Scooby zijn sneller maar freak out als spoken te dichtbij komen, terwijl Fred en Velma daadwerkelijk terug kunnen vechten (maar laten we echt zijn, je kiest waarschijnlijk eerst Scooby).

De niveaus zijn deze grote, doolhofachtige herenhuizen en griezelige bossen waar je aanwijzingen verzamelt, vallen ontwijkt en af en toe in het hol van een schurk struikelt. De Pixel Art nagelt de sfeer van de cartoon, vooral wanneer Scooby dat klassieke tenen doet weg van iets engs. En ja, de muziek heeft die cheesy charme uit de jaren 90 - je zult het dagenlang neuriën.

Het is niet super moeilijk, maar sommige puzzels doen je eigenlijk denken, zoals het matchen van aanwijzingen om de slechterik te ontmaskeren. Verwacht gewoon geen diepe overlevering-het is pure zaterdag-ochtend-ochtendcartoonplezier met een kant van nostalgie. Als je ooit degene wilde zijn die 'Jinkies!' Schreeuwde die 'Jinkies!' Terwijl je van een rubber gemaskeerde boef rent, is dit jouw spel.