Dus, Sagaia -of Darius II als je niet in Noord-Amerika bent-is een van die klassieke side-scrolling-shooters waar je een klein ruimteschip bestuurt door golven van absoluut massieve, schermvullende bazen. De Sega Master System-versie is een beetje uitgekleed in vergelijking met het arcade-origineel, maar het nagelt nog steeds die rare, onderwater-meets-space-sfeer met visvormige robots en trippy neon achtergronden.

Eerste paar minuten? Je ontwijkt kogels zo groot als je schip terwijl deze griezelige synth -soundtrack op de achtergrond neuriet. De vertakkende paden zijn cool-pak een route na elk niveau en plotseling wordt u geconfronteerd met totaal verschillende schermvullende wangedrochten. Sommige routes zijn brutaal, anderen voelen zich bijna beheersbaar. Bijna.

Het is niet de mooiste of soepelste haven, maar er is iets met die dikke pixel -explosies en de pure absurditeit van het bestrijden van een robottonijn met lasers die gewoon werken. Als je van old-school shooters met persoonlijkheid houdt, heb deze het in schoppen.