Rudra no hihou (of schat van de Rudras, als je de voorkeur geeft aan de vertaling van de ventilator) is een van die SNES RPG's uit het late tijdperk die op de een of andere manier onder de radar gleed. Op het eerste gezicht voelt het als een klassiek vierkante game-op turn gebaseerde gevechten, luchtschepen, de gebruikelijke fantasietropes-maar dan raakt je het magische systeem en realiseer je je dat dit ding persoonlijkheid heeft.

In plaats van spreuken uit een menu te kiezen, typ je ze letterlijk uit . Vuur willen? Typ "Flame." Poëtisch voelen? Probeer "Inferno Blaze." Met het spel kun je zelfs experimenteren met onzinwoorden om te zien wat er gebeurt (wat werk, sommige hilarisch bruisen). Het is janky op die charmante jaren 90 manier waarop de helft van het plezier het systeem bij het per ongeluk verbreekt.

Het verhaal splitst zich tussen drie hoofdrolspelers-een samurai, een dief en dit rare cultistische meisje-en hun paden botsen uiteindelijk op manieren die nog steeds ambitieus aanvoelen voor een 16-bits spel. Het spritework is ook prachtig, vooral de monsterontwerpen. Verwacht gewoon niet dat de vertaling perfect zal zijn - aaon Genesis heeft hun best gedaan, maar er is nog steeds enig engrish op de loer.

Als je elke Final Fantasy en Chrono -trigger dood hebt gespeeld, is dit de rare neef waarvan je nooit wist dat je het nodig had.