Royal Blood is een van die Genesis -spellen die het gevoel heeft dat het vroeger in de shuffle is verdwaald - wat jammer is, omdat het deze rare, humeurige charme heeft. Je begint in dit gotische kasteel met deze dikke 16-bit sprites, die je zwaard zwaait aan vleermuizen en skeletten die exploderen in kleine pixelbrokken. De muziek is allemaal dramatische synths, zoals iemand overboord ging met een Yamaha -toetsenbord, maar het werkt op de een of andere manier.

In het begin dacht ik dat het gewoon weer een hack-and-slash was, maar er is eigenlijk een strategie-je bent je blokken tijd en sommige vijanden raken veel moeilijker dan ze eruit zien. De niveaus worden ook behoorlijk wild - het ene moment dat je in een kerker bent, de volgende keer dat je vecht tegen een drijvende tovenaarkop in een kamer die eruit ziet alsof het is gemaakt van gebrandschilderd glas. Absoluut een van die "Wacht, hoe was dit op het Genesis?" Momenten.

Als je met een beetje Jank van retro -actiegames houdt, is deze het waard om af te stoffen. Verwacht gewoon niet dat het u gemakkelijk zal vinden.