Als je je ooit een krijgsheer wilde voelen die jongleert met diplomatie, leveringslijnen en regelrechte verraad, is romantiek van de Three Kingdoms 3 over Genesis je tijdmachine. Je kiest een historische heerser - Liu Bei's The Underdog, Cao Cao's The Schemer - en plotseling staart je naar een kaart vol hongerige generaals en lege graanschuren. Eerste zet? Waarschijnlijk omkopen van iemands officieren om te defecteren voordat uw buurman het u doet.

De gevechten zijn schaken met speren, maar de helft van het drama gebeurt van het veld. Het ene moment trouw je met je dochter met een hertog voor een alliantie, de volgende keer dat je zijn boodschappers uitvoert wanneer hij je achteruit stelt. De menu's voelen zich oud (omdat ze dat zijn), maar er is iets bevredigend aan het overtreffen van de AI met pure logistiek. Verwacht gewoon niet dat je bondgenoten loyaal blijven zodra je begint te winnen.

Het is het soort spel waarbij je drie uur verliest om gewasopbrengsten te micromaneren en het niet eens erg vindt. Klassieke Koei Chaos.