Oké, zo romantiek van de Three Kingdoms 2 op de Sega Genesis is een van die spellen die er in het begin intimiderend uitziet - je start het op, en plotseling staar je naar een kaart van het oude China met een dozijn krijgsheren die naar je staren. Maar geef het 10 minuten, en je zult elleboog diep in diplomatie, troepenbewegingen en af ​​en toe een verraad zijn (want laten we echt zijn, Cao Cao is niet te vertrouwen).

Je kiest een liniaal - Liu Bei als je je nobel voelt, Sun Quan als je van kustvibes houdt - en dan draait het allemaal om het balanceren van goud, eten en loyaliteit. Rekruteer officieren, stuur spionnen en bid dat je cavalerie niet wordt verwoest door een hinderlaag. De gevechten zijn schaakachtig, maar met veel meer geschreeuw over eer. En ja, de menu's zijn dicht, maar als je het eenmaal onder de knie hebt, zul je je zelf gebruiken als Zhuge Liang zelf.

Het is niet flitsend, maar er is iets vreemds bevredigend aan het langzaam verenigen van China terwijl je adviseurs je zeuren over rijstbenodigdheden. Verwacht gewoon geen genade van Lu Bu.