Man, Rolo te hulp brengt me terug - dat het avontuur van de kleine olifant een van die Genesis -spellen was die net charme sijpelde. Je begint rond te stuiteren als Rolo, het redden van gekooide dieren van deze knorrige Zookeeper, en meteen voelen de bedieningselementen pittig aan op die klassieke 16-bits manier. De eerste paar niveaus vergemakkelijken je met een aantal eenvoudige sprongen en vijandelijke ontwijken, maar dan raak je deze puzzels waar je kratten stapelt of je stomps timing precies goed om je vrienden te bevrijden.

De muziek heeft die veerkrachtige, vrolijke Sega -sfeer en de kleuren springen zelfs nu. Ik herinner me dat ik voor altijd vast kwam te zitten op dit ene ijsniveau omdat ik in spikes bleef glijden - klassieke frustratie van de jaren 90 -platformer. Maar het voelde nooit oneerlijk, precies het juiste soort moeilijk. En ja, Rolo's kleine trompetgeluid als hij springt? Nog steeds vreemd bevredigend.

Als u old-school platformers graaft met een mix van actie en lichte puzzeloplossing, is dit een solide tijdcapsule. Kijk gewoon uit voor die stiekeme apen in de junglezone.