Road Rash 3 is pure chaos op twee wielen, en dat bedoel ik op de best mogelijke manier. Je springt op een fiets, slaat andere renners in het gezicht halverwege de race en probeert geen bestrating te eten op 100 mph-spoiler: je zult veel. De politie verschijnt alleen om het erger te maken, en plotseling gaat het minder om winnen en meer over overleven.

De soundtrack slaat (klassieke Sega Genesis Rock), en de graphics hebben die grimmige, gepixeleerde charme waar elke crash er brutaal uitziet. Eerst bleef ik de snelste fiets kiezen, maar toen realiseerde ik me dat de langzamere daadwerkelijk je daadwerkelijk stoten liet gooien zonder onmiddellijk weg te vegen. Kleine overwinningen.

Het is een van die spellen waar je een race beëindigt met de helft van je gezondheid weg, bedekt met Road Rash (passend), en nog steeds onmiddellijk "Retry" raakt omdat die laatste man volledig bedrogen. Als je van je racegames houdt met een kant van anarchie, is dit geweldig.