Ristar is een van die rare kleine Genesis -edelstenen die nooit de liefde hebben die het verdiende. Je speelt als deze stretchy-bewapende ster-kerel die terrichtjes grijpt, rondzwaait en vijanden met zijn gezicht slaat-ja, hij kopstoot dingen, en het is vreemd bevredigend. De bedieningselementen duren een seconde om te klikken, maar zodra je jezelf tussen platforms onder de knie hebt, voelt het geweldig.

Wat me echt bijhoudt, is de kunststijl - meer kleurrijk, bijna als een cartoon, met deze trippy ruimtevaartniveaus en goofy bazen. En de muziek? Absolute Bangers. Het heeft dat klassieke Sega-geluid, allemaal peppy en synth-zwaar. Als je Sonic hebt gespeeld en iets wilt met een vreemdere sfeer, is Ristar de moeite waard om op te graven.

Verwacht gewoon niet dat het je hand vasthoudt. Sommige van die latere niveaus worden brutaal.