Riki Kunio is een van die NES -vechters die aanvoelt als een chaotische speeltuin -vechtpartij - behalve dat je het moeilijkste kind op het blok bent. Je speelt als Kunio (of Riki als je een vriend pakt voor coöperatie), en zodra je begint, sta je al dudes in vuilnisbakken of schop je ze recht door ramen. De bedieningselementen zijn eenvoudig - run, springen, punch - maar er is iets vreemds bevredigend aan de manier waarop vijanden ragdoll wanneer je een solide hit landt.

Het heeft die klassieke arcade -sfeer waar je gewoon naar rechts gaat en iedereen op je pad slaat, maar de niveaus gooien willekeurige dingen zoals fietsen in die je kunt oppakken en slingeren als een wapen. De muziek heeft die knapperige 8-bit energie, en het sprite-werk is verrassend expressief-zoals, je kunt zien wanneer een man echt spijt heeft van het kiezen van een gevecht met je. Het is kort, rommelig en neemt zichzelf helemaal niet serieus. Als je van old-school beat 'em ups houdt, is dit een rel.