Man, The Revenge of Shinobi houdt nog steeds stand als een van de strakste actiegames op de Genesis. Je speelt als Ninja Joe Musashi, snijdt alles door Mafia Thugs tot Letteral Ninja Cyborgs - ja, het wordt raar op de beste manier. Het eerste niveau laat je 's nachts in een stad vallen, ontwijkt geweervuur en gooit over vijanden voordat je ze met een Shuriken onder de knie houdt. Voelt zo goed.

Wat me echt bijhoudt, is hoe gevarieerd de fasen worden. Het ene moment sluip je door een dojo, het volgende moment springt je tussen snelheidsovertredingen of vecht je tegen een T-Rex in een museum (nee, echt). En die soundtrack? Yuzo Koshiro werd absoluut gek met deze synth -tracks - sommige zouden zich niet misplaatst voelen in een Cyberpunk -club. Raak gewoon niet te gehecht aan je levensbalk; Die latere bazen rommelen niet rond.

Nog steeds het beste Shinobi -spel, zonder twijfel. De vervolgjes probeerden, maar deze spijkt de balans van uitdaging en pure ninja -fantasie.