Ranma Nibun No Ichi op Game Boy is precies zo chaotisch als de anime-je begint met Ranma die tussen de man en het meisje midden gevoeld is, en het is op de een of andere manier minder logisch als je er door bent die er doorheen stopt. De sprites zijn klein maar raar expressief, vooral als iemand in een vijver wordt geslagen en plotseling je vecht tegen een panda of een eend.

Het is deels brawler, deels "wat er zelfs gebeurt", met bewegingen die in het begin stijf aanvoelen totdat je je realiseert dat de helft van het plezier is het bekijken van de absurde speciale aanvallen. De muziek heeft die klassieke Game Boy Chiptune -charme, hoewel veel geluk het hoort over de geluidseffecten van mensen die tegen muren worden gegooid. Als je opgroeide met de anime, is het een nostalgie -reis; Zo niet, dan is het nog steeds een rare kleine tijdcapsule van anime -waanzin uit de jaren 90. Verwacht gewoon geen diepe gevechten - dit gaat allemaal over de vibes.