Professor Layton en het Curious Village is een van die DS -games die gewoon de "gezellige mysterie" -vibe spijkert. Je begint terwijl deze scherp geklede professor in een raar stadje rolt waar iedereen in raadsels praat-letterlijk. Elke dorpeling heeft wat puzzel voor je, van het schuiven van blokuitdagingen tot logica -louteasers, en het oplossen ervan verplaatst het verhaal daadwerkelijk vooruit.

De kunststijl heeft deze warme, verhalenboeklook, en de muziek is alle accordes en violen alsof je door een Frans platteland dwaalt. Eerst dacht ik dat de puzzels zich misschien aangepakt zouden kunnen voelen, maar ze zijn in de wereld geweven op een manier die het stoppen maakt om een man te helpen erachter te komen hoe hij zijn appels kan verdelen, voelt zich raar urgent.

Eerlijke waarschuwing echter: sommige hiervan zullen je naar het scherm staren als een verwarde duif. Ik herinner me nog dat ik daar veel te lang aan vast kwam te zitten met de twee deuren en de liggende bewakers. Maar als je eindelijk een stoere kraakt? Pure tevredenheid.

Als je van mysteries houdt waar de aanwijzingen in de details zijn - en het niet erg vinden om oplossingen op schrootpapier te krabbelen - is dit een juweeltje.