Oké, dus professeur Layton et l'Appel du Spectre - het is de Franse versie van Layton en de oproep van het Spectre , maar maak je geen zorgen, de puzzels zijn universeel. Je begint met de gebruikelijke Layton Vibes: Top Hat, Curious Apprentice en een mysterie dat veel dieper is dan het eerst lijkt. Deze keer gaat het om een spookachtige bel die in een mistige stad rinkelt, en natuurlijk is niets zo eenvoudig als "Oh, gewoon een griezelig geluid."

De eerste 10 minuten? Je tikt al door charmante handgetekende straten, praat met dorpelingen die allemaal iets vreemds hebben om te zeggen, en dan-bam-sudden je een puzzel oplost over het bewegen van geiten over een rivier of wat onzin. Classic Layton. De hersentheasers beginnen gemakkelijk, maar tegen de derde staart je naar de DS zoals: "Wacht, hoe past deze vorm?"

Wat ik leuk vind, is hoe het verhaal je tussen puzzels trekt. Je lost niet alleen op omwille van het; Elk raadsel voelt alsof je een andere laag van het mysterie terugpaalt. En de kunst? Houd nog steeds stand - expressieve personages, humeurige achtergronden, die kenmerkende "animatiefilm maar je kunt het pikken" -stijl.

Als je van langzame wettelijke detectiveverhalen houdt met een kant van "Waarom is dit wiskundeprobleem in mijn avontuurlijke game", is dit een solide keuze. Houd een notitieblok bij de hand voor de hardere puzzels.