Prins van Perzië op SNES is een van die spellen die in het begin eenvoudig aanvoelt - alleen een man in witte gewaden die probeert te ontsnappen aan een kerker - maar dan realiseer je je hoeveel precisie het vereist. De sprongen zijn strak, de zwaardgevechten zijn gespannen en die spike -vallen? Brutaal. De animatie was verbluffend voor zijn tijd, met de bewegingen van de prins die er nog steeds soepel uitzagen.

Het heeft die klassieke trial-and-error-sfeer waar je veel zult sterven, maar elke fout leert je iets. En ja, de tijdslimiet voegt deze ingehouden stress toe die de drankjes maakt die de drankjes aanvoelen als een legitieme leven of doodkeuze. Absoluut een spel dat geduld beloont.