Power Strike is een van die klassieke shooters die in het begin eenvoudig aanvoelt - alleen jij, een klein schip en een scherm vol kogels. Maar Compile genagelde die sweet spot waar ontwijken strak aanvoelt, en upgrades doen er echt toe. De Master System-versie heeft niet de chique afbeeldingen van latere aleste games, maar de dikke pixel explosies en dat bevredigende * pew-pew * -geluid als je een power-up pakt? Pure 8-bit charme.

Je begint met een erwtenschieter, maar na een paar zwevende bollen te hebben ingehouden, verspreiden je schoten zich breder, slaan harder. Ik ga altijd eerst voor de Blue Options - slingert ze sneller door bazen dan de rode. En die stadium 3 drones? Absolute bedreiging als je niet tussen hun patronen went. Het is kort, moeilijk en het soort spel dat je opnieuw speelt om te zien of je langs dat ene brute gedeelte kunt persen zonder te sterven.