Weet je nog dat old-school power Rangers Fighting Game op de Sega Genesis? Degene waar je eindelijk het debat zou kunnen regelen over de vraag of de Green Ranger Goldar zou kunnen aannemen? Ja, die.

Je kiest je Ranger (of Rita als je je slecht voelt), stamp een aantal knoppen en plotseling doe je backflips terwijl je energiebladen fotografeert. De bedieningselementen zijn eenvoudig genoeg dat je coole bewegingen kunt halen zonder gekke combo's te onthouden, maar er is ook een echte strategie - ik werd steeds verwoest door de staart van Scorpina totdat ik de timing ontdekte.

Het heeft die klassieke 16-bit charme-big, kleurrijke sprites, cheesy spraakmonsters ("Het is Morphin 'Time!"), En dat bevredigende * thwack * wanneer een punch landt. Beste deel? De modus van twee spelers verandert in pure chaos zodra iemand Lord Zedd kiest en projectielen begint te spammen. Geef me gewoon niet de schuld als je vriendschap wordt getest.

Als je opgroeide met de originele serie, voelt deze game als een tijdcapsule vol met neon spandex en twijfelachtige schurkmotieven.