Valluil - Het Maya -avontuur op SNES is een van die spellen die er in het begin bedrieglijk eenvoudig uitziet - gewoon een man in een jungle, toch? Maar binnen enkele minuten zwaait je over bodemloze kuilen, ontwijk je rollende rotsblokken en word je in een hinderlaag gelokt door slangen die uit het niets opduiken. De jungle voelt levend, met wijnstokken kun je daadwerkelijk pakken (als je het goed timeert) en valt die je zullen doen kreunen als ze je overrompelen.

De graphics houden nog steeds verrassend goed op - lush groen, diepe grotten met flikkerende fakkels en die klassieke Mayan -tempelvibes. En de muziek? Die veerkrachtige, avontuurlijke soundtrack stopt in je hoofd lang nadat je het hebt uitgeschakeld. Word gewoon niet te eigenwijs als je een lastige sprong spijkert; Het spel houdt ervan om curveballs te gooien, zoals plotselinge drijfzand of vijanden die respawnen als je teruggaat.

Het heeft die perfecte mix van nostalgie en "waarom ben ik net weer gestorven?!" frustratie. Als je de dagen mist dat platformers je hand niet vasthielden, is dit geweldig. Kijk gewoon uit voor de Piranha's - ze zijn sneller dan ze eruit zien.