Ooit een puzzelspel gespeeld waardoor je het gevoel hebt dat je een puzzel oplost terwijl de klok tikt? Dat zijn stukken op SNES. Het heeft die klassieke charme uit de jaren 90 - gezichten, eenvoudige maar scherpe visuals en dit raar bevredigend * klik * wanneer je een stuk op zijn plaats snijdt.

In het begin lijkt het eenvoudig - passen alleen maar overeen met de fragmenten om het beeld te voltooien. Maar dan worden de boards groter, worden de vormen vreemder en plotseling ben je elke beweging tweede. Ik herinner me dat ik veel te lang vast kwam te zitten aan deze ene piratenschippuzzel omdat ik de verdomde zeilen misplaatst.

Wat ik leuk vind, is hoe het je niet straft voor het experimenteren. Draai een stuk om, draai het, probeer een domme ingeving - soms werkt het. En wanneer je eindelijk een moeilijke afloopt, gooit het spel confetti naar je toe alsof je net een Nobelprijs in Jigsaws heeft gewonnen. Houd nog steeds stand als je van die old-school, no-frills puzzel-sfeer houdt.