Picross 2 op Game Boy is een van die "nog maar één puzzel" soort games - je begint met een eenvoudig 5x5 -rooster, denkend dat het snel zal zijn en plotseling een uur weg is. De cijfers aan de randen vertellen je hoeveel vierkanten je elke rij of kolom in vullen, en wanneer je het goed hebt, duikt een kleine pixelkunst uit - soms een kat, soms een ruimteschip, altijd bevredigend.

Het heeft die klassieke game boy -sfeer, alle dikke pixels en piepende geluiden, maar laat de eenvoud je niet voor de gek houden. De latere puzzels worden stiekem, vooral wanneer de roosters ballon naar 15x15. Ik herinner me dat ik veel te lang vast kwam te zitten op een pinguïnvormige vorm voordat ik me realiseerde dat ik een rij had misbruikt. De game houdt je hand niet vast, maar dat hoort bij de charme - het is alleen jij, het rooster en je eigen koppigheid.

Als je ooit van Sudoku of mijnenveger hebt gehouden, krabt dit dezelfde jeuk, maar met meer persoonlijkheid. Perfect voor korte busritten of lange wachttijden, hoewel eerlijke waarschuwing: je mist misschien je stop. De puzzels beginnen eenvoudig, maar worden serieus verslavend als je de grotere roosters raakt.