Oké, dus Phantasy Star II - Anne's avontuur is een van die klassieke Sega Genesis RPG's die voelt alsof het op tijd verloren is gegaan - maar op een goede manier. Je speelt als Anne, die eigenlijk de coole, onderschatte held van dit zijverhaal is. De game gooit je er recht in: dwalende steden met die knapperige synth-soundtrack, praten met NPC's die je net genoeg cryptische hints geven om je een detective te laten voelen, en dan duiken in kerkers waar de turn-based gevechten je daadwerkelijk aan het denken zetten.

Het heeft die ouderwetse charme waar je notities zult krabbelen omdat de kaart in je hoofd zit (of op grafiekpapier, als je zin hebt). De vijanden raken hard als je niet voorzichtig bent, en er is iets bevredigend aan het malen net genoeg om dat nieuwe zwaard te betalen voordat je de volgende baas aanpakt. Het verhaal is eenvoudig maar trekt je binnen - Anne heeft deze stille vastberadenheid en de wereld voelt groter aan dan wat op het scherm staat.

Als je de belangrijkste Phantasy Star II hebt gespeeld, is dit een nette kanthoofdstuk, maar het is prima op zichzelf. Verwacht gewoon geen moderne handhold. Je zult verdwalen, je zult sterven en je zult er toch van houden. Klassieke RPG -vibes helemaal.