Ah, Pac-Man-de grootvader van arcade-games. Je kent de oefening: chomp dots, vermijd geesten en bidden dat je niet in het nauw gedreven wordt als Blinky rood wordt. De bedieningselementen zijn stom eenvoudig (alleen pijlen), maar laat je niet voor de gek houden - die roze en blauwe klootzakken krijgen sneller elk niveau.

De eerste keer dat ik speelde, dacht ik dat het een briesje zou zijn. Toen sloeg ik niveau 3 en besefte dat geesten een persoonlijke vendetta hebben tegen gele kringen. Pro -tip: onthoud de tunneluitgangen of je bent toast. Houd nog steeds stand, zelfs als het ouder is dan de flip -telefoon van mijn vader.