Pachio-kun is een van die rare kleine game-boy-games die voelt alsof het verloren is gegaan in de vertaling. Je beheert in feite een Pachinko-salon-die Japanse flipperkastjes-gokmachines-maar met deze vreemde, bijna te eenvoudige charme. De Sprites zijn klein, de muziek is repetitief op die klassieke game boy -manier, en het is niet lang voordat je raar bent geïnvesteerd in het blij houden van je virtuele klanten.

Het is niet diep, maar er is iets bevredigend aan het kijken naar de kleine kogellagers die rondstelen terwijl je de machine -lay -outs aanpast. Absoluut meer een nieuwigheid dan een must-play, maar als je van obscure retro-dingen houdt, is het een nette tijdcapsule van de Japanse arcadecultuur uit de vroege jaren 90.